Αναγκαία μια ριζοσπαστική συνταγματική μεταρρύθμιση

Η συνταγματική αλλαγή να προβλέπει ΠτΔ με αυξημένες αρμοδιότητες και ρυθμιστικό ρόλο..

Η συνταγματική αναθεώρηση είναι μείζον ζήτημα που ανοίγει μάλλον καιροσκοπικά,υστερόβουλα η Κυβέρνηση,και αναμφιβόλως σχετίζεται μέ τό ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων εθνικών εκλογών μετά τό εκλογικό αποτέλεσμα της Ευρωκάλπης που ενδεχομένως θα ισοδυναμεί με εκλογική συντριβή,πανωλεθρία τής Κυβερνητικής συμπαράταξης.

Το Σύνταγμα απαιτεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία 151 βουλευτών που δέν διαθέτει ηΚυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου για τήν πρώτη ψηφοφορία και αριθμό 180 για τήν δεύτερη δηλ. ενισχυμένη πλειοψηφία.

Αν δέν υπάρξει προσωπικότητα βεληνεκούς και αποδοχής ευρύτερης κοινωνικής και πολιτικής ,διακομματικής συναίνεσης ωστε να συγκεντρώσει 180 ψήφους ,είναι αναπόφευκτη η προκήρυξη κοινοβουλευτικών εκλογών πρίς τήν ολοκλήρωση τού πολιτικού βίου της Κυβέρνησης τόν Ιούνιο του 2016.

Η σημερινή Συμπολίτευση μετά το μάλλον αρνητικό αποτέλεσμα της διπλής κάλπης θα υποστείισχυρό τράνταγμα,η δοκιμαζόμενη σκληρά κοινωνία θα τιμωρήσει απερίφραστα της βάρβαρη οικονομική πολιτική,ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα πληρώσουν ακριβά την Μνημονιακή δέσμευση και υποθήκευση τής χώρας,η πολιτική συγκυρία με τήν δημοσκοπική στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ με τήν εμφάνιση του Ποταμιού που αποτελεί δημιούργημα ,κατασκεύασμα μεγαλοεπιχειρηματιών και εκδοτικών συμφερόντων που το χρηματοδοτούν προκειμένου να ανακόψει την ανοδική πορεία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που έχει τελματώσει,εχει ανοίξει τήν ορεξη του Μαξίμου που στο ενδεχόμενο αποτυχίς ακλογής ΠτΔ θα καταφύγει σε κοινοβουλευτικές εκλογές κυρίως σε περίποτωσης κοινοβουλευτικού ατυχήματος,διότι χρειάζεται μία κοινοβουλευτική περίοδο για τήν κατ άρθρο ψήφιση τής αναθεώρησης.

Η Συνταγματική αναθεώρηση είναι με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και συνθήκες επιβεβλημένη,αναγκαία, η πρωθυπουργοκεντρική κοινοβουλευτική Δημοκρατία που ολοένα συρρικνώνεται με τα εκτρωματικά νομοθετήματα που μας επιβάλλει η τρόικα,οδηγεί στήν περιστολή δικαιωμάτων ατομικών η συλλογικών,αυταρχισμό και αυθαιρεσία κυβερνητική,χωρίς την δυνατότητα παρέμβασης η αναπομπής απο τόν ΠτΔ που εχει διακοσμητικό ρόλο μετά την αναθεώρηση του 1986,η τροποποίηση του Συντάγματος του 1975 από τον Ανδρέα Παπανδρέου αφορούσε τήν απάλειψη,αφαίρεση,κατάργηση των επονομαζόμενων προεδρικών υπερεξουσιών.

Η αμεση εκλογή του ΠτΔ από τόν λαό,η ενίσχυση του θεσμικού ρόλου του στην ελληνική πολιτική ζωή είναι ζήτημα εθνικής και κομματικής συναίνεσης,αποτελεί αναγκαία συνταγματική αλλαγή,ωστε να σηματοδοτήσει τήν απαρχή μίας νέας,σύγχρονης πολιτικής ζωής χρήσιμης για την ελληνική κοινωνία που υποφέρει από το εγκαθιδρυθέν πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα μεταπολιτευτικά, ο κύκλος τού οποίου εκλεισε οριστικά.

Η σύσταση Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου στά πρότυπα του γερμανικού BundesVerfassungsGericht στήν Καρλσρούη,είναι αδήρριτη ανάγκη ωστε να κρίνεται εγκαιρα η συνταγματικότητα νομοθετημάτων η ΠΔ που σε περίπτωση που δέν εναρμονίζονται,δεν συμβαδίζουν με τον θεμελιώδη καταστατικό χάρτη της χώρας να αναπέμπονται ,διότι σήμερα το ΣτΕ καίτοι κρίνει αντισυνταγματικούς Νόμους εντούτοις η Κυβέρνηση αδιαφορεί κα τους θέτει σε ισχύ.

Απαραίτητη η προηγούμενη διαβούλευση και συναίνεση ολων των κομμάτων και κοινωνικών φορέων γαι αυτές τις κυοφορούμενες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που εχει ανάγκη η κοινωνία ,χωρίς μικροκομματική εκμετάλλευση και ιδιοτέλεια.

Αρχισε ηδη η προκαταρκτική κουβέντα για αυτές τις ριζοσπαστικές,βαθιές ,τολμηρές μεταρρυθμίσεις ,οπως λχ για τήν αρση της μονιμότητας στο Δημόσιο και την αλλαγή του Νόμου περί ευθύνης 

Υπουργών που θα καλυτερεύσουν,θα βελτιώσουν τήν ζωή των πολιτών που ταλαιπωρούνται και καταδυναστεύονται απο το σημερινό απολυταρχικό κυβερνητικό μοντέλο ολιγαρχικής ,ταξικής Δημοκρατίας και την λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος..