Αφιερωμένο σε όσους εκτονώνουν το θυμό τους αποκλειστικά μέσω Ιντερνετ – Ανδρέας Χ.
Οι Μοιραίοι
Μες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισιές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ’η παρέα πίναμ’ εψες’
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα….
φαρμάκια.
Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.
Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ’ άσωτ’ ουρανού!
Ω! της αυγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
Του ενός ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό’
τ’ άλλου κοντόημερ’ η γυναίκα
στο σπίτι λιώνει από χτικιό’
στο Παλαμήδι ο γιός του Μάζη
κ’ η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.
– Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
– Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
– Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
– Φταίει πρώτ’ απ’ όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα
δεν το βρε και δεν το ‘πε ακόμα.
Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
http://itaksi.blogspot.com/
Use Facebook to Comment on this Post
![Ο μύθος της γέφυρας του διαβόλου στον ποταμό Άρδα [εικόνες]](https://1.bp.blogspot.com/-1Txq8I9Z9IY/VISWhSOt2zI/AAAAAAAAZkc/miFmi3Nf2bU/s1600/1.jpg)
oash
Όσο περισσότερο θαυμάζω τα λόγια του ποιητή τόσο περισσότερο σιχαίνομαι.. Τους διπλανούς μοιραίους.. Γιατί πρέπει να ναι σφραγισμένοι από τη Μοίρα , τη κακιά, όλοι αυτοί που φαντάζονται στο τέλος των ήσυχων παρελάσεων-διαδηλώσεων,στο τέλος των απεργιών- δώρων στ' αφεντικά, την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο..
Τόσα χρόνια τώρα, σχεδόν 35, και δεν έγινε τίποτα.. Η επιστήμη είναι σαφής : "Αν τη θεωρία , δεν την αληθεύει η πράξη, αλλαξτην. Είναι λάθος".
Πόση βλακεία στη σκέψη, πόση θολούρα στο Νού, πόση αλλαζονεία μιας δήθεν επανάστασης, πρέπει να δυναστεύει τους σύντροφους , όλων των αριστερών οργανώσεων.. Για να γίνονται παιγνιδάκι στα χέρια της αντίδρασης και των κομμάτων της εξουσίας?
Κι εμείς , βαθιά χωμένοι στην ίδια Μοίρα.. Να μην μποτούμε να κάνουμε βήμα μακριά απ' την ίδια άστοχη πορεία.. Συγκεντρώνοντας απογοήτευση, θλίψη, και νύχτα για τ ' όνειρο που χάθηκε..
Πάλευαν οι Εαμίτες στα βουνά και στις πόλεις με τα όπλα παρά πόδα..
Και τα σημερινά κακέκτυπα, με τα πανώ, φροντίζουν να μην ερεθίζουν τους εκπροσώπους της εξουσίας..Και στην μεγάλη συγκέντρωση που νέοι χωρίς κουκούλες βροντοφώναζαν 'ΚΛΈΦΤΕΣ-ΚΛΕΦΤΕΣ", φρόντισαν να απομακρύνουν τα πανώ για να μη πέσει επάνω τους η κατακραυγή της Εξουσίας..
Οι Εαμίτες, με τη τιμιόττητα της αγροτιάς και τον ήλιο νατους χαράσσει το θάρρος στη καρδιά, εκτελούσαν τους προδότες..
Ενώ σήμερα τα κακέκτυπα χαριεντίζονται μαζί τους.. Είναι βλέπεται όλοι προέλευσης αριστερής..
Κρίμα στα όνειρα που προδόθηκαν..
ΜΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ..
ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ