Πότε το κοινωνικοπολιτικό σύστημα επιτίθεται σύσσωμο σε κάποιον

Περιστατικό εκπομπής που αποδεικνύει του λόγου το αληθές…

Και ενώ οι παγκόσμιες εξελίξεις με επίκεντρο την Κριμαία κυριαρχούν στην επικαιρότητα, ρίχνουμε που και που μια ματιά στο ελλαδικό θέατρο του παραλόγου, εκεί όπου οι ιθύνοντες δεν έχουν καταλάβει που οδηγούνται τα πράγματα και….
συνεχίζουν να αραδιάζουν λόγια δίχως νόημα και προ παντός δίχως όραμα. Η Κεντροδεξιά εφαρμόζει σοβιετικού τύπου πολιτικές, η Κεντροαριστερά παρουσιάζεται δήθεν ανανεωμένη και «φρέσκια» με άλλο όνομα αλλά με τα ίδια πρόσωπα και τις ίδιες εμμονές, η Αριστερά προσπαθεί να γίνει Κεντροαριστερά και κάπου εκεί εμφανίστηκε και ένα Ποτάμι, μιλώντας κι αυτό για απόλυτο ευρωπαϊσμό (ευρωπαϊκά όχι εθνικά σύνορα, επόμενο στάδιο: δεν υπάρχουν καν σύνορα) με ένα στυλ πιο «κουλ» για κάποιους. Τα υπόλοιπα κόμματα καταγγέλλουν…

Μέσα σε αυτό το αλαλούμ θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας μια διαπίστωση νέων ανθρώπων. Σε τηλεοπτική εκπομπή με θέμα την υποτιθέμενη ανασύσταση ιδεολογικού χώρου και καλεσμένους πολιτικούς και πολίτες, μια 22χρονη φοιτήτρια νομικής έκανε μια πολύ σωστή τοποθέτηση. Αναρωτήθηκε γιατί να μην κυβερνάει ο ορθός λόγος και να μπουν σε δεύτερη μοίρα οι ιδεολογίες, προκειμένου να εκπονούνται ουσιώδες λύσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία. Προφανώς η κοπέλα εννοούσε ότι η σκέψη δεν πρέπει να περιορίζεται σε στενά ιδεολογικά πλαίσια, απορρίπτοντας κάτι σωστό επειδή δεν συνάδει μα τα κομματικά πιστεύω του καθενός.

Ένα παράδειγμα για να καταλάβετε: Η ορθοδοξία, άσχετα αν πιστεύει κάποιος ή όχι, μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί στην εξωτερική πολιτική ως εργαλείο επικοινωνίας με ανατολικούς από εμάς λαούς, ώστε να ανοίξει δίαυλους σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο. Λόγω ιδεολογικών κλισέ κάποιοι αρνούνται την αξιοποίησή της στην πολιτική.

Η φοιτήτρια διεκόπη με απαράδεκτο τρόπο από τον παρουσιαστή της εκπομπής και προσγειώθηκε με βλέμμα θλιμμένο στην σημερινή ελλαδική πραγματικότητα: Κάποιος μπορεί να πει το οτιδήποτε, αρκεί να μην θέσει σε αμφισβήτηση τον τρόπο λειτουργίας του σημερινού κομματικό-ιδεολογικού μορφώματος. Χωρισμένοι οι πολιτικοί σε ιδεολογίες και κόμματα, τα οποία στο εσωτερικό τους είναι και αυτά χωρισμένα σε διάφορες τάσεις, να μην μπορούν να υπερβούν τα ιδεολογικά όρια, ώστε να συνεννοηθούν για το καλό της χώρας. Κι αν κάποιος αρχηγός ή στέλεχος τολμήσει να προτείνει κάτι εκτός ιδεολογικού καλουπιού, πέφτουν οι «ομοϊδεάτες» πάνω του και τον επαναφέρουν στην τάξη!

Συμπέρασμα: Πολιτικοί και δημοσιογράφοι ασκούν μεν κριτική στο σύστημα, αλλά κανείς δεν επιθυμεί πραγματικά την επανεκκίνησή του με νέα αξιοκρατική πάνω απ όλα οργάνωση, καθώς, εφόσον συμβεί κάτι τέτοιο, πολλοί από αυτούς δεν θα έχουν πλέον λόγο ύπαρξης. Όσο για τα νέα πρόσωπα που πλαισιώνουν παλιούς πολιτικούς, δυστυχώς πρόκειται για άτομα γαλουχημένα στην παλιά νοοτροπία με «μοντέρνες» παγκοσμιοποιητικές ανταύγειες! Η αναμόρφωση της Ελλάδας είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Αλλά υπό άλλες συνθήκες και πρόσωπα. Έχει ο καιρός γυρίσματα…
ΠΥΓΜΗ.gr