ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΨΥΧΗ!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ!! ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ!!

28η Οκτωβρίου!!!ΟΧΙ

Γιά κάποιους δεν σημαίνει τίποτα, απλά μιά μέρα αργίας που δίνει την δυνατότητα γιά μιά βόλτα στο Ζάππειο, γιά ένα καφέ στην Αίγλη και
το μεσημέρι γιά ένα κοψίδι στα Βλάχικα στην Βάρη!
Γιά κάποιους άλλους άλλους – ανάμεσα σε αυτούς και στην 39χρονη πλέον γραφουσα – είναι μιά μέρα συγκίνησης και προβληματισμού, μιά μέρα περηφάνειας, αλλά και μιά μέρα πίκρας!
Κάποιος θα μπορούσε να πει “Καλά βρε κορίτσι, καταλαβαίνω το μέρα περηφάνειας, αλλά το μέρα πίκρας γιατί;”
Αυτό θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω στις παρακάτω γραμμές του κειμένου μου, και ελπίζω να τις καταλάβετε (και εν τοιαύτη περιπτώσει, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!)
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τι γιορτάζουμε ;
Γιορτάζουμε την επέτειο του Ηρωικού “ΟΧΙ”
Ενός ΟΧΙ που είπε ένας δικτάκτορας σε μιά Υπερδύναμη εκείνης της εποχής, όταν αυτή ζήτησε την ταπείνωση της Ελλάδας και την μετατροπή των Ελλήνων από Ελεύθερους Ανθρώπους σε Σκλάβους!
“Το ΟΧΙ το είπε ο Λαός!” θα μου αντιτείνει ο σύγχρονος μηδενιστής Αριστερός, ψευτοπροοδευτικός κουλτουριάρης, διαβάζοντας την Αυγή σε ένα “in” Cafe’ του Κολωνακίου!
Εδώ το θέμα παίρνει πολύ συζήτηση και βέβαια γιά να είμαι πιό περιεκτική και σύντομη σε αυτά που λέω, θα δώσω την δική μου άποψη σε αυτήν την ευκόλως και ελαφρά τη καρδία εκφραζόμενη πεποίθηση της Νεοταξικής Ελληνικής Αριστεράς!
Είτε το θέλουν κάποιοι λοιπόν είτε όχι, το “ΟΧΙ” το είπε όχι ο Λαός εκείνο το ξημέρωμα της 28η Οκτωβρίου 1940, αλλά ένας – όπως τον αναφέρουν – δικτάτορας: ο Ιωάννης Μεταξάς!
Ο Ελληνικός Λαός το στήριξε, το μετουσίωσε σε πολεμική πράξη, το πήρε και το έκανε σημαία του και το μεταμόρφωσε σε μιά ηρωική πραγματικότητα στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας… Αλλά το “ΟΧΙ” το είπε ο Ι.Μεταξάς!
Αυτή είναι η αλήθεια κύριοι!
Διότι αναλογισθείτε τι θα γινόταν αν εκείνο το βράδυ που τον επισκέφθηκε εκτάκτως και επειγόντως ο Ιταλός πρέσβης στην οικία του, γιά να του επιδώσει το ιταμό Τελεσίγραφο του Μουσολίνι, εκείνος δεν έκανε την υπέρβαση του να ξεπεράσει τις ιδεολογικές συγγένειες με την Ιταλία και το καθεστώς της, και δεν συναισθανόταν την Ιστορική Ευθύνη που έφερε στους γέρικους ώμους του εκείνη την στιγμή σαν γνήσιος Έλληνας και υπέρ πάντων ως Εθνικός Κυβερνήτης και απαντούσε “ΝΑΙ” τι θα γινόταν;
Το πρωί ο Ελληνικός Λαός θα ξυπνούσε υπό Ιταλική Κατοχή, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο κομμάτι του Εθνικού γεωγραφικού κορμού!
Κάποιος θα μου απαντήσει “αν συνέβαινε αυτό, ο λαός θα αντιδρούσε, θα έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του κλπ κλπ κλπ”
Τίποτα από όλα αυτά δεν γινόταν τουλάχιστον τον πρώτο καιρό! Ο λαός, θα ένιωθε προδομένος, ναι πικραμένος ναι, ταπεινωμένος σίγουρα, αλλά θα έκανε πολύ καιρό να συνέλθει…
Όπως έκανε πολύ καιρό να συνέλθει όταν η Ελλάδα καταλήφθηκε από τους Γερμανούς το 1941, μέχρι την στιγμή που τα πρώτα τμήματα Ανταρτών εμφανίσθηκαν στα Ελληνικά βουνά, ξεκινώντας το Έπος της Εθνικής Αντίστασης!
Ακόμα και επιφανείς Αριστεροί της εποχής παραδέχθηκαν τότε ότι ο Ιωάννης Μεταξάς λειτούργησε τότε ως Εθνικός Κυβερνήτης, υπακούωντας στο Ελληνικό DNA και στο αρχαίο αίμα των Ελλήνων που έτρεχε στις φλέβες του!
Εκείνη την μέρα έπαψε να είναι ο “μισητός” (κατά πολλούς – δίκαια ή άδικα) δικτάτορας, που ιδεολογικά ήταν προσκείμενος στις αρχές του Εθνικο-Σοσιαλισμού, που είχε καταλύσει το δημοκρατικό πολίτευμα το ’36 και έγινε ο “μπροστάρης” και εμπνευστής του Εθνικού Αγώνα κατά των ιταμών Εισβολέων!
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΥΡΙΟΙ…
Και με τα “Το ΟΧΙ το είπε ο Λαός” που έτσι άκριτα, με καθαρά ιδεολογικά – αλλά μη ιστορικά τεκμηριωμένα – ελατήρια αναφωνείτε δεν αλοιώνετε την Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία και την προσφορά του καθενός!
Ομως όπως είπα στην αρχή του άρθρου μου, αυτήν την μέρα νιώθω πίκρα…
Πίκρα γιατί προσγειώνομαι στην σύγχρονη τραγική πραγματικότητα…
Την πραγματικότητα του ΔΝΤ, της Μέρκελ, της Κύπρου, των Ιμίων/
Την πραγματικότητα του Γιωργάκη,του Σαμαρα, του Πάγκαλου, του Σημίτη, του Βενιζέλου, της Διαμαντοπούλου, της Ντόρας και του Τσίπρα!
“Έχουμε απωλέσει μέρος της Εθνικής Κυριαρχίας μας” λέει ανερυθρίαστα ο νεο-Κουίσλιγκ Πρωθυπουργεύων της Νέας Τάξης Πραγμάτων στην Ελλάδα! Χάσαμε την Εθνική μας Κυριαρχία… Μάλιστα… Και χωρίς να πέσει ούτε μιά ντουφεκιά!!!
“Ε τι θέλατε να κάνουμε πόλεμο γιά μιά σημαία και δέκα κατσίκιες” είχε πει ο Πάγκαλος την επομένη των Ιμίων χωρίς να ντρέπεται και χωρίς να συναισθάνεται το βάρος του ηρωικού ονόματος του παππού του που έφερε στους ώμους του! Την προηγουμένη είχε πει στον Α/ΓΕΕΘΑ Λυμπέρη “Αρχηγέ δεν μπορείς να πεις ότι την σημαία την πήρε ο άνεμος;” …Τέτοια κατάντια!
“Ευχαριστούμε την Κυβέρνηση των ΗΠΑ” είπε ο προοδευτικός σοσιαλιστής κ.Σημίτης όταν ακόμα ήταν νωπό το αίμα των τριών παλληκαριών που έπεσαν από τα τουρκικά πυρά, με το ελικόπτερο του “Ναυαρίνο”! Και σήμερα διμοιρίες των ΜΑΤ φυλάσσουν ακόμα το σπίτι του, λες και κάποιος έχει πλέον σκοπό να ασχοληθεί με το ξεφτυλισμένο σαρκίο του!
Μα τι καταντήσαμε πιά;
Ασπόνδυλα ανθρωπάκια με μόνη προσδοκία τα ψίχουλα που απέμειναν από τον πετσοκομμένο μισθό, την διατήρηση μας στην θέση μας στο Δημόσιο, ενός καλού καφέ στους πεζόδρομους των Εξαρχείων ή σε κάποιο cafe στο Κολωνάκι, μιάς καλοψημένης μερίδας παϊδάκια στα Βλάχικα και ενός ξενέρωτου φιλμ στο DVD το βράδυ πριν κοιμηθούμε αποκαμωμένοι από την κούραση της άδειας ζωής μας στον καναπέ του διαμερίσματός μας που ακόμα χρωστάμε στην Τράπεζα;
Που πήγε αυτό το “Πνεύμα του Μετώπου” τότε που ΟΛΟΙ οι Έλληνες, άφησαν γυναίκα, μάνα, παιδιά, οικογένεια, περιουσία (ελάχιστη ή μεγάλη) και “με το χαμόγελο στα χείλη” απέδειξαν ότι “οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες”;
Που πήγε αυτός “εθνικός μας τσαμπουκάς” που δεν σηκώναμε “μίγα στο σπαθί μας” όταν κάποιος μας έθιγε τα “όσια και τα ιερά” μας;
Αναλώνεται καθημερινά στις πολιτικές συζητήσεις του καναπέ, στις κραυγές μέσα από το Διαδίκτυο ρουφώντας ταυτόχρονα με θόρυβο τον φραπέ μας, στις μπουνιές κάθε Κυριακή στα γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ και βόλευ, ή την έξοδο κατά πλατεία μεριά “να τα κάνουμε όλα λίμπα” !!!!!….
Και Εθνικά πλέον ευνουχισμένοι αναμένουμε βοήθεια από πού;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;Για αυτό πικραίνομαι..
Πως θα αντιδρούσε ο Ιωάννης Μεταξάς αν η κα Μέρκελ του ζητούσε να πουλήσει τον Παρθενώνα;
Πως θα αντιδρούσε ο Δαβάκης, ο Κατσιμήτρος, ο Ιατρίδης του “Παπανικολή” αν ζούσαν την νύχτα με την κρίση στα Ίμια;
Πως θα αντιδρούσε ο “Ανώνυμος Έλληνας Πολεμιστής” της Αλβανίας, του Ρούπελ και της Κρήτης, όταν καταλάβαινε ότι οι Τούρκοι κατέλαβαν Ελληνική Γη έστω γιά λίγη ώρα έστω σε χώρο έκτασης μιάς βραχονησίδας;
Αλλά τι ρωτάω….;
ΤΟΤΕ ΤΟ 194Ο, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΨΥΧΗ.!!!