«Οι αριθμοι ειναι μαρτυρες που οταν τους βασανιζεις σου λενε οτι θελεις»

Για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε ότι η Οικονομία δεν είναι επιστήμη όπως τα μαθηματικά ή η φυσική ή η χημεία (προσθέτω και τις επιστήμες των μηχανικών και των γιατρών) όπως αποκαλούσε τις πραγματικές επιστήμες ο Καρτέσιος. Βέβαια, ένας δημοσιογράφος εκλαϊκεύει την γνώση ή ό,τι κατάλαβε από αυτή (A. Moles). Όμως πολύ εύκολα η ιδεολογία εισέρχεται στο πεδίο γνώσης της Οικονομίας…

Εάν ο αρθρογράφος είναι Γερμανικής καταγωγής ή εάν ασχολήθηκε, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι την δεκαετία του 2000 ο σοσιαλιστής (όχι σοσιάλ – ληστής) Schroeder εφάρμοσε ένα δρακόντειο πρόγραμμα προσαρμογής της οικονομίας στις ισορροπίες των βασικών δομικών μεγεθών της Γερμανικής οικονομίας. Το ίδιο είχε εφαρμόσει και ο επίσης σοσιαλιστής Helmut Schmidt (1974-1982) στην ΟΔΓ και ο φιλελεύθερος V. Giscard d’Estaing στην Γαλλία (1974-1981). Σε μια πραγματική ταύτιση μεθόδων οικονομικής προσαρμογής των 2 κύριων οικονομιών της Ευρώπης.

Η Οικονομία δυτικού τύπου (εν συντομία) έχει στην λειτουργία της, τις κρίσεις. επιπλέον εάν έχουμε και το κοινωνικό Κράτος ή/και ένα πελατειακό Κράτος (Ελλάς) τότε δεν μπορούμε να ελέγξουμε 2 παράγοντες της δημόσιας οικονομίας (τον δημόσιο τομέα): την παραγωγή αξίας από την εργασία και την παραγωγικοτητα της εργασίας. Αυτήν την δυσλειτουργία ή το βάρος, η οικονομία και το Κράτος ρυθμιστής (M. Aglietta) το διορθώνει (μερικώς) ωθώντας την παραγωγή σε: Air Bus, Tour Eiffel, Louis Vuitton, Le Louvre, Mercedes, Bulgari, Firenze, BMW, Sanofi, Bayer, κλπ.

Θα έπρεπε ο ρεπόρτερ να γνωρίζει ότι οι επιδοτήσεις της ΕΕ στην Ελλάδα, από το 1981, λεηλατήθηκαν ποικιλοτρόπως αντί να χρησιμεύσουν σε παραγωγή αξίας μέσω των Πολυτεχνικών και Ιατρικών σχολών, καταρχήν. Και όχι να μετατρέψει γενεές μηχανικών και γιατρών σε »χτίστες» και σε δημόσιους υπάλληλους νοσοκομείων (αποκεφαλαιοποιήση γνώσεων) με ισχυρή τάση στην παραοικονομία, στα φακελάκια. Δηλαδή το αντίθετο μιας οικονομίας που παράγει αξία.

Η δε ανεργία των 1 εκ., μου θυμίζει έναν απο τους μεγάλους μου Καθηγητές τον Alfred Sauvy, που έλεγε : οι αριθμοί είναι μάρτυρες που όταν τους βασανίζεις σου λένε ότι θέλεις. Οι επιθεωρητές εργασίας όταν κάναν έλεγχο τον Ιούνιο του 2014 στην Κρήτη, Ρόδο, κλπ καλοκαιρινές »πιάτσες» βρήκαν ότι 60<Χ<80 data-blogger-escaped-br=””>

Οι FT είναι μια »μεγάλη» εφημερίδα. Αλλά από την φύση της οικονομίας, εξυπηρετεί συμφέροντα. Ποια είναι αυτά? Σίγουρα της City του Λονδίνου. Τι άλλο? Ποιον συμφέρει η χαλαρή (ομοσπονδιακού τύπου) ΕΕ και όχι η ΕΕ καθ” οδόν προς την ενοποίηση?

ithesis.gr