Το βύσμα

Θεσσαλονίκη, πλατεία Αριστοτέλους, Σάββατο μεσημέρι με ήλιο. Ελάχιστες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες και οι υποψήφιοι περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι κάνουν τις τελευταίες ψηφοθηρικές τους βόλτες στο κέντρο της πόλης και κυρίως στα ξεχειλισμένα από νέους καφέ-μπαρ. Άλλοι μοιράζοντας τριαντάφυλλα στις κυρίες, άλλοι μόνο…..
χαμόγελα και χειραψίες αυτοσυστηνόμενοι στους λιμπιστούς ψηφοφόρους. Δυο βήματα πίσω οι παρατρεχάμενοί τους, μοιράζουν φυλλάδια και φακέλους με σταυρωμένα ψηφοδέλτια. Καμιά πρωτοτυπία δηλαδή, «τι ‘χες Γιάννη, τι ‘χα πάντα» λέω μέσα μου κάνοντας χάζι.
Μόνο που γρήγορα παρατηρώ πως δεν είναι έτσι ακριβώς. Κι αυτό γιατί δε βλέπω κανέναν τριγύρω μου να ανταποδίδει τα χαμόγελα ή να ευχαριστεί για τα τριαντάφυλλα. Τουναντίον. Με μισό μάτι τους κοιτάζουν. Σε μια ώρα πέρασαν από το μπαρ πέντε υποψήφιοι που έτυχαν όλοι της ίδιας παγερής υποδοχής από το νεαρόκοσμο που πίνει εκεί τον σχεδόν θεσμοθετημένο σαββατιάτικο θεσσαλονικιώτικο καφέ. Ίσως αυτός ο καφές είναι ο μόνος «θεσμός» που δεν έχουν επιλέξει να απορρίψουν. Αυτή είναι η κουβέντα που είχαμε άλλωστε όλη εκείνη την ώρα. Πώς γίνεται η απογοήτευση για την οικονομική κρίση, την ανεργία και όλα τα κακά της μοίρας μας, να μη μεταλλαχθεί σε τυφλή οργή ή ατελέσφορη μίρλα. Από πού θα κρατηθούμε όλοι για να μη βυθιστούμε στη μιζέρια που θα είναι η χειρότερή μας κατάντια.

Τότε ακριβώς περνά ο έκτος υποψήφιος σύμβουλος που είναι γυναίκα και μάλιστα γύρω στα εικοσιπέντε η οποία μας μοιράζει μόνη της τα φυλλάδιά της λέγοντας μας το όνομά της και τον συνδυασμό με τον οποίο κατεβαίνει. Μόλις φεύγει, λέω πως μάλλον είναι θετικό που νέοι άνθρωποι έχουν την το μεράκι και την τόλμη να δοκιμάζουν την τύχη τους στα κοινά της πόλης. Τότε ένας από την παρέα διαβάζει φωναχτά το βιογραφικό της νεαρής υποψήφιας. «Μόλις αποφοίτησε από τη Νομική Θεσσαλονίκης δούλεψε σαν σύμβουλος στο υπουργείο…». Φυτιλιασμένος καθώς στα 36 του χρόνια με διδακτορικό ψάχνει δύο χρόνια για δουλειά, σκίζει το φυλλάδιό της ψιθυρίζοντας «βύσμα, ε βύσμα».
Μετά γυρίζει προς το μέρος μου με την οργή ενός λαβωμένου θηρίου και ρωτά «Έλεγες κάτι πριν;»

Use Facebook to Comment on this Post