Κείμενο – φωτιά για “συλλογική εκπροσώπηση στρατιωτικών” και το κρυφτούλι της ηγεσίας

Μ΄ ένα κείμενο – φωτιά στο οποίο λένε πολλές αλήθειες για την “συλλογική εκπροσώπηση” των εν ενεργεία στρατιωτικών αλλά και για την “αυτοδιάλυση” των ενώσεων αποστράτων ιδιωτικού δικαίου “χτυπούν” οι Ακομμάτιστοι Απόστρατοι Αξιωματικοί. Γράφουν και επισημαίνουν πολλά και για την …..
στρατιωτική και πολιτική ηγεσία η οποία πιστεύει ότι το “ταμπού” των στρατιωτικών για συλλογική εκπροσώπηση θα διαρκέσει για πάντα. Ξεχνώντας ότι πλέον όσοι τόλμησαν έχουν να επιδέιξουν την απόφαση του ΣτΕ για τις περικοπές.

Διαβάστε το κείμενο των 3 Α:

Είναι δεδομένο ότι το θέμα της Συλλογικής Εκπροσώπησης των εν ενεργεία Στρατιωτικών, είναι ένα ζήτημα που διχάζει ακόμη και τους ίδιους τους στρατιωτικούς.

Τους στρατιωτικούς, που γαλουχημένοι στην πειθαρχία της τήρησης της ιεραρχίας, αντιμετωπίζουν τη συλλογική προάσπιση των δικαιωμάτων τους με ιδιαίτερο «συντηρητισμό», που αγγίζει σε πολλές περιπτώσεις τα όρια του «ταμπού».

«Συντηρητισμό», που τους συνοδεύει ακόμη και στην αποστρατεία, αφού και εκεί βλέπουμε τους απόστρατους να μην τολμούν να βγουν από το «κυβερνητικό μαντρί» των λεγομένων «θεσμικών Ενώσεων». Απόδειξη δε αυτού, είναι η παταγώδης αποτυχία των Ενώσεων Αποστράτων (ΝΠΙΔ), που δεν στηρίχθηκαν από ικανό αριθμό συναδέλφων και είτε τα ηγετικά τους στελέχη αυτομόλησαν, αναζητώντας ηγετικές θέσεις στις «θεσμικές», είτε τα ίδια τα μέλη τους άφησαν ζωτικό χώρο σε κομματικούς εγκάθετους να κυριαρχήσουν. Και στις δύο περιπτώσεις φυσικά το αποτέλεσμα είναι ίδιο, η αυτοδιάλυση.

Από την άλλη πλευρά, η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία, ανακουφισμένες από την αυτοδιάλυση των Ενώσεων Αποστράτων (ΝΠΙΔ), αντιμετωπίζουν το θέμα της Συλλογικής Εκπροσώπησης των εν ενεργεία Στρατιωτικών, σαν να μην υπάρχει, κάνοντας τα πάντα για να μην το κοιτάξουν κατάματα και να το αντιμετωπίσουν. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος αντίδρασης με αφελείς δικαιολογίες του τύπου «δεν σε παίζω»!

Έτσι, οι αρνήσεις απαντήσεων, εκ μέρους του ΥΦΕΘΑ κου Δαβάκη, σε επίσημα έγγραφα ερωτήματα, με τη δικαιολογία «να απευθυνθείτε ιεραρχικά», είναι εξόφθαλμη υπεκφυγή που αδικεί το κύρος ενός υπουργού! Έχει να φοβηθεί άραγε κάτι ο υπουργός, ή πιστεύει πως μία συνάντηση με τους εκπροσώπους νομίμων σωματείων, ή μία απάντηση σε αυτούς, θα τους «νομιμοποιήσει» σαν συνομιλητές και θέλει να το αποφύγει;

Στην ίδια γραμμή και ακόμη πιο παιδαριώδης, ήταν η άρνηση του ΓΕΣ στο να παραχωρήσει αίθουσες των Λεσχών στα Ιωάννινα και στην Αθήνα, για να γίνουν η κοπή της πίτας και η Γενική Συνέλευση των αντίστοιχων περιφερειακών Ενώσεων. Σιγά μην επέτρεπαν, με τέτοια λογική, στην Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Αττικής να κάνει Γενική Συνέλευση στη ΛΑΕΔ! Σιγά μην επέτρεπαν να γίνει στη ΛΑΕΔ το Πανελλήνιο Συνέδριο Αντιπροσώπων της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών! Θα διερωτηθεί κάποιος: μα καλά, η άρνηση αυτή θα αποτρέψει τη Γενική Συνέλευση και τη σύσταση της Ομοσπονδίας; Όχι βέβαια! Η ηγεσία όμως θέλει να στερήσει τη σημειολογία του να συμβούν όλα αυτά σε στρατιωτική εγκατάσταση και μάλιστα στη ΛΑΕΔ, με πανηγυρικό χαρακτήρα! Μάλιστα λέγεται, ότι ο νέος Α/ΓΕΣ, που κι αυτός φέρεται να μην πολυσυμπαθεί την ύπαρξη και το εγχείρημα των Ενώσεων, δέχθηκε με το «καλημέρα» παρέμβαση από τον Α/ΓΕΕΘΑ, μην τυχόν… γίνει κανένα… λάθος.

Δεν ξέρουμε αν είναι απλά ταμπού, κόλλημα, ή έλλειψη θέσεων και στρατηγικής, αλλά αν η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, πιστεύουν ότι με τέτοιου είδους αντιμετώπιση και με στρουθοκαμηλισμό, θα κρύψουν το ζήτημα κάτω από το χαλί και τελείωσαν, πιστεύουμε πως πλανώνται πλάνην οικτράν. Τα προβλήματα των στρατιωτικών, όπως άλλωστε και όλου του ελληνικού λαού, δεν διαφαίνεται να επιλύονται. Αντίθετα, όλα δείχνουν κλιμάκωσή τους. Το σπουδαιότερο δε είναι ότι τόσο η πολιτική, όσο ιδιαίτερα η στρατιωτική ηγεσία, έχουν δείξει δείγματα γραφής, ότι όχι μόνο αδυνατούν να προασπίσουν τα δικαιώματα των στρατιωτικών, αλλά μάλλον συνηγορούν, αν θυμηθούμε τη δήλωση του πρωθυπουργού περί συνειδητού και επικοινωνημένου πετσοκόμματος μισθών και συντάξεων των στρατιωτικών, στο περιθώριο της συνεδρίασης του ΚΥΣΕΑ τον περασμένο Ιούνιο. Δήλωση που εξέθεσε τον Α/ΓΕΕΘΑ και που ουδέποτε διαψεύσθηκε!

Κάτω από ένα τέτοιο κλίμα, είναι δεδομένο ότι οι στρατιωτικοί, αργά ή γρήγορα, θα ξεπεράσουν τα ταμπού και τους φόβους των «τιμωριών», μιας και ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται και θα προστρέξουν στους φορείς συλλογικής εκπροσώπησής τους. Φορείς που ήδη έχουν μία μεγάλη νίκη υπέρ ΟΛΩΝ, με την απόφαση του ΣτΕ, για την αντισυνταγματικότητα των μισθολογικών περικοπών. Μία νίκη, που προήλθε από πρωτοβουλία ανθρώπων οι οποίοι λοιδορήθηκαν, κυνηγήθηκαν και περιθωριοποιήθηκαν, τόσο από τους στρατιωτικούς τους προϊστάμενους, όσο και από πολλούς συναδέλφους τους.

Ανθρώπους που ανεξάρτητα αν κάποιος συμφωνεί ή όχι μαζί τους και παρά τις επιθέσεις και τα αδειάσματα που υπέστησαν, έβαλαν το χέρι στην τσέπη (ίσως ακόμη να χρωστάνε τα έξοδα για το δικηγόρο και τη δίκη), για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα ΟΛΩΝ των συναδέλφων τους! Σε αυτό δε το σημείο, θα θέλαμε να θέσουμε το ερώτημα: Όταν η απόφαση του ΣτΕ επιστρέψει σε όλους τους στρατιωτικούς τις αντισυνταγματικές περικοπές, τι θα κάνουν όλοι αυτοί που χλεύαζαν τον «άκαπνο»
Αντισυνταγματάρχη; Τι θα κάνουν όλοι αυτοί που κρυβόντουσαν για να μην «κακοχαρακτηρισθούν»; Τι θα κάνει ο Α/ΓΕΕΘΑ και οι λοιποί Στρατηγοί; Θα αρνηθούν να πάρουν πίσω τα χρήματα που θα τους αναλογούν, ή θα προστρέξουν πρώτοι στο «ταμείο», εις υγείαν των «κορόιδων»; Θα έχει κανείς άραγε «τσίπα» να πει μια κουβέντα; Έχει κανείς «τσίπα», έστω και τώρα, έστω και ανώνυμα, να καταθέσει 10 € στο λογαριασμό των Ενώσεων για να αποπληρωθούν τα έξοδα και να υπάρχουν χρήματα για επόμενες νομικές διεκδικήσεις;

Παρόλα αυτά όμως, οι Περιφερειακές Ενώσεις των εν ενεργεία Στρατιωτικών πληθαίνουν και σύντομα αναμένεται η επίσημη ανακοίνωση της κατά νόμο σύστασης Ομοσπονδίας. Μπορεί, επαναλαμβάνουμε, πολλοί να διαφωνούν με τα πρόσωπα ή ακόμη και με τις πρακτικές τους. Σε κάθε περίπτωση όμως, η μη συμμετοχή των πολλών, σε κάτι που ούτως ή άλλως θα εξελιχθεί, μόνο κακό θα κάνει. Στο κάτω-κάτω, αν κάποιος διαφωνεί με τα πρόσωπα και τις πρακτικές τους, ας μπει εκείνος μπροστά, να τα κάνει καλύτερα!

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να αιθεροβατούμε και να κλείνουμε τα μάτια σε ότι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Γιατί η συλλογική εκπροσώπηση των στρατιωτικών, να συνδέεται χωρίς δεύτερη σκέψη με διάλυση του στρατεύματος; Γιατί να μην συνδέεται με τη «ψυχολογική» τους διάλυση, με σοβαρές και άμεσες επιπτώσεις στην λειτουργία του στρατεύματος, αυτός ο αποκλεισμός τους από ατομικά και συλλογικά δικαιώματα που απολαμβάνουν όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες πολίτες;

Η Πολιτεία οφείλει και πρέπει να ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ τη μορφή ενός αδέσμευτου δημοκρατικού οργάνου που θα αποτελεί “εργαλείο προβληματισμού και ανάδειξης και προστασίας των εργασιακών και κοινωνικών θεμάτων των στρατιωτικών“. Ένα όργανο όχι κατ ανάγκην συνδικαλιστικό, στα αρρωστημένα πρότυπα που βιώσαμε την περίοδο της μεταπολίτευσης και ήδη αρχίζει να αποτελεί παρελθόν!
Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να βυθιστούμε στη δημιουργία δεκάδων φορέων «μικροσυντεχνιακής» και ιδιοτελούς εκπροσώπησης από μικρές ομάδες, που ήδη έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους. Κάτι που θα δημιουργήσει επιπρόσθετες αντιπαλότητες και διατάραξη της ενότητας στους κόλπους του στρατεύματος και θα είναι πραγματικά ολέθριο για την υγεία του!

ΟΜΑΔΑ Α.Α.Α.

http://www.onalert.gr/