ΣΤΗΝ ΚΩ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ

Δύναμη των Φαντάρων η Δημοσίευση των Καταγγελιών τους για την χακί απάνθρωπη καθημερινότητα
Έξοδο μια φορά το μήνα για χάρη του Αξιόμαχου!
Μεγάλο άγχος σε όλη την ιεραρχία του στρατοπέδου «Μακρυγιάννη» στην Κω, μετά από τις καταγγελίες – ειδικά για τη μονάδα των τεθωρακισμένων
Ο διοικητής, αντισυνταγματάρχης Παπαδιάς, στην αναφορά απολογήθηκε λέγοντας πως…
.

…κάνει ό,τι μπορεί για το καλό των φαντάρων αλλά δε φταίει αυτός για την πληρότητα της μονάδας. Στη συνέχεια, σε «κρίση μεγαλοψυχίας» ανέφερε ότι δεν έχει τάσεις εκδίκησης και δε θα αναζητήσει τον αποστολέα του γράμματος!
Ας μας εξηγήσει ο κος Παπαδιάς: θα είχε και το θράσος να τιμωρήσει φαντάρους, επειδή δημοσιοποίησαν αλήθειες για την απελπισία της στρατιωτικής θητείας; Επειδή δημοσιοποίησαν την αθλιότητα των συνθηκών του συγκεκριμένου στρατοπέδου, όταν κανείς δεν είχε ασχοληθεί με την πραγματική κατάσταση των φαντάρων; Μήπως θέλει να μας πει πως, αυτοί που το έγραψαν, δεν εξέφραζαν το σύνολο των φαντάρων που βιώνουν την ίδια σκληρή πραγματικότητα.
Οι αξιωματικοί, η ιεραρχία και το υπουργείο φροντίζουν να δείχνουν με σαφή τρόπο πόσο αναλώσιμους θεωρούν φαντάρους και ΕΠΟΠ, αγνοώντας τους όταν αυτοί ζουν «σαν φαντάσματα στη λάσπη» (δεν είναι δικός μας ο χαρακτηρισμός – ο κ. Μπεγλίτης τον είχε εφεύρει για τους φαντάρους των φυλακίων στον Έβρο, και ύστερα φρόντισε να συνεχίσει να τους αγνοεί και να σχεδιάζει στις πλάτες τους το στρατό της «ισχυρής Ελλάδας»).
Κινητοποιούνται μόνο όταν απειλούνται οι καριέρες τους, όταν αμφισβητείται το αξιόμαχο του ελληνικού στρατού – το πραγματικά υπεύθυνο για τη βαρβαρότητα που βιώνουν οι στρατευμένοι. Κινητοποιούνται μόνο όταν η συλλογική δράση των φαντάρων ή/και των ΕΠΟΠ τους κάνει να νιώθουν πως κινδυνεύει η «βιτρίνα» και ο πραγματικός επιθετικός ρόλος του στρατού εντός κι εκτός συνόρων.
Βέβαια, η περίπτωση του αντισυνταγματάρχη Παπαδιά δεν είναι «μεμονωμένο περιστατικό». Στη μονάδα του υγειονομικού του στρατοπέδου, λοχαγός έφτασε στο σημείο να διαβάσει το γράμμα σε φαντάρους στην αναφορά και να το σχολιάσει γραμμή-γραμμή! Μπορεί να προσέφυγε (ανεπιτυχώς, τον ενημερώνουμε) σε διάφορες ειρωνείες, όμως ουσιαστικά αναγκάστηκε να συμφωνήσει με την ουσία της καταγγελίας.
Και γι’ αυτόν, βέβαια, ισχύει το πραγματικό έμβλημα και σύνθημα των Ελλήνων αξιωματικών «πάνω απ’ όλα η καριέρα»: Προβληματίστηκε μόνο στο βαθμό που το στρατόπεδο μπήκε – ουσιαστικά – σε επιτήρηση από το νέο ταξίαρχο της διοίκησης του νησιού. Πάντως, καταρρίφθηκε με εντυπωσιακό τρόπο (και για μια ακόμη φορά) ο αστείος ισχυρισμός πως τα επιτελεία δεν ασχολούνται με τις καταγγελίες του Δικτύου Σπάρτακος και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Ας καταλάβουν και ορισμένοι αξιωματικοί, που ισχυρίζονται -κατ’ εντολή- ακόμα το αντίθετο, πόσο λαθεμένη και αναποτελεσματική είναι αυτή η αντιμετώπιση.
Γι’ αυτό και υπήρξαν εξελίξεις: Η υπηρεσία του ΚΕΠΙΚ (και τα τρία «νούμερα» της βάρδιας) πέρασαν στους ΕΠΟΠ, με αποτέλεσμα να υπάρξει έξοδος για τους φαντάρους των τεθωρακισμένων μετά από μήνες. Εξακολουθούμε να θεωρούμε τη μια έξοδο ανά βδομάδα βάρβαρη και τραγική. Όμως είναι μια πρώτη βελτίωση, που αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν οι αξιωματικοί, σε σχέση με την προηγούμενη αναλογία της μιας εξόδου ανά μήνα.
Οι «μαύροι» δέχτηκαν την αλλαγή με ανακούφιση. Εκφράζουν, όμως, φόβους ότι η αλλαγή είναι προσωρινή και ότι, με την πρώτη ευκαιρία, θα επανέλθουν στο προηγούμενο καθεστώς. Καταρχήν, θέλουμε να ρωτήσουμε το εξής: πώς είναι δυνατόν κάθε φορά, στις αιτιάσεις των φαντάρων να υπάρχει η απάντηση «δε βγαίνουν οι υπηρεσίες», αλλά κάθε φορά να βρίσκεται ο τρόπος να βελτιωθούν μετά τις καταγγελίες.
Ας μας εξηγήσει κάποιος, τι είδους παραμύθι είναι αυτό των «σχεδίων ασφαλείας των στρατοπέδων» και των «υπηρεσιακών αναγκών», στο όνομα του οποίου θυσιάζονται φαντάροι και ΕΠΟΠ για στρατό πιο αποτελεσματικό και με λιγότερο κόστος.
Ακριβώς σε αυτό, θέλουμε επίσης να σταθούμε. Δε θέλουμε σε καμιά περίπτωση να αναπαράγουμε μια κόντρα ανάμεσα σε φαντάρους και ΕΠΟΠ. Υπεύθυνη για την κατάσταση που ζούμε, είναι η πολιτική και οι επιλογές του υπουργείου εθνικής άμυνας. Υπεύθυνος είναι ο μεγαλοϊδεατισμός του στρατού-επιθετικού όπλου της «Ελλάδας, δύναμης ευθύνης» σε Βαλκάνια, Αφρική και Μέση Ανατολή και τα σύγχρονα δόγματα της ασφάλειας και του εθνικισμού. Υπεύθυνες είναι η επιλογές όλων των καραβανάδων της ιεραρχίας, για την καλύτερη εκτέλεση του ρόλου τους και τις καριέρες τους.
Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε φαντάρους και ΕΠΟΠ, απλά διασπά τους – περισσότερο ή λιγότερο – εκμεταλλευόμενους μες στα στρατόπεδα, μας μετατρέπει σε αναλώσιμο υλικό για τη συνέχιση των πιο αιματηρών επιλογών του ελληνικού κράτους και του στρατού. Καταλαβαίνουμε ότι, λόγω «μονιμότητας», οι ΕΠΟΠ δε θα μπορούσαν να ακολουθήσουν το ρυθμό των κληρωτών στις υπηρεσίες. Δε γίνεται, όμως, οι τελευταίοι να φορτώνονται όλο το βάρος των υπηρεσιών, στο όνομα μιας πλασματικής πληρότητας που (τελικά) καθορίζει και τις υπηρεσίες.
Καλούμε τους ΕΠΟΠ να προτάξουν τις πραγματικές ανάγκες του προσωπικού (των νέων ανθρώπων μέσα στα στρατόπεδα) απέναντι στις ανάγκες του αξιόμαχου και της πολεμικής ετοιμότητας.
Τους καλούμε να γίνουν κομμάτι του κινήματος μέσα κι έξω από το στρατό, όχι στην κατεύθυνση ενός ισχυρού και αποτελεσματικού επαγγελματικού στρατού, αλλά στην κατεύθυνση του πιο μάχιμου, μαζικού και αποτελεσματικού αντιπολεμικού κινήματος.
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ
ΟΧΙ Η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ,
ΩΣΤΕ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 1-1
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ