Κάποιοι βιάζονται για τον Μιραλάς

Επειδή ο φίλαθλος κόσμος ξεχνάει εύκολα, θα ήθελα να υπενθυμίσω πως αυτός ο ντόρος που γίνεται τώρα με τον Μιραλάς, συνέβαινε πριν δύο χρόνια με τον Ντιόγκο. Με τον ίδιο Ντιόγκο που σήμερα ταλαιπωρεί το ποδόσφαιρο στην Βραζιλία, παρακαλάει να…..
γυρίσει και οι οπαδοί του Ολυμπιακού ετοιμάζουν επιστολές στο «Φως», να του απαγορευτεί η είσοδος στη χώρα!

Ο Μιραλάς έχει κάποια στοιχεία που μας κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση, επειδή ακριβώς σπανίζουν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Είναι τεχνίτης αλλά όχι περιπατητής. Απεναντίας, είναι σαΐτα. Παίζει σέντερ φορ αλλά μαρκάρει σαν τρελός. Μόνο ο Γκόγκιτς ήταν τόσο συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα. Κυνηγάει το γκολ, αλλά δεν είναι ατομιστής. Αν συν-υπολογίσουμε ότι ο Βαλβέρδε τον εμπιστεύεται (κάτι που για πρώτη φορά συναντά στην καριέρα του) και ότι επιτέλους παίζει στη θέση που γουστάρει, δεν είναι παράξενο που μέχρι στιγμής, είναι ο MVP του Ολυμπιακού.

Αυτές είναι οι χοντρικές παρατηρήσεις. Αν δούμε όμως την παρουσία του λεπτομερώς, θα πρέπει να κρατήσουμε μικρότερο καλάθι. Γιατί έως τώρα ο Μιραλάς, έχει σκοράρει όμορφα γκολ, αλλά με πολύ μεγάλα ποσοστά ευστοχίας. Που σημαίνει λίγες ευκαιρίες, πολλά γκολ. Που σημαίνει ρέντα! Φυσικά, η τύχη δεν μπορεί να θεωρηθεί μειονέκτημα σε έναν επιθετικό, αλλά η ατυχία που κάποια στιγμή θα έρθει, θα δείξει πόσο ανθεκτικός είναι στα δύσκολα. Και πώς μπορεί να προσφέρει στο σύνολο, ακόμα και όταν δεν σκοράρει. Ο Ντιόγκο, για παράδειγμα, δεν άντεξε…

Επίσης, πολύ συχνά θολώνει και προσπαθεί να παίξει με τον τρόπο που έπαιζε παλιά στη Γαλλία και δεν έβλεπε ενδεκάδα ούτε με το κιάλι. Άρα, κομμένες οι ντρίμπλες και οι τσιριμόνιες γιατί ο Πάντελιτς παραμονεύει, και ο Βαλβέρδε δεν κάνει πλάκα.

Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, μπορεί ο Μιραλάς να είναι γρήγορος και τεχνίτης, αλλά δεν έχει τα σωματικά προσόντα π.χ του Κοβάσεβιτς. Ο Σέρβος μπορεί να ήταν αόρατος σε ολόκληρο τον αγώνα, αλλά μια καλή σέντρα και μια κεφαλιά ήταν αρκετές για να τον κάνουν ήρωα. Απεναντίας ο Βέλγος θα πρέπει να παίζει συνέχεια σε φουλ ρυθμό, για να καλύπτει τις αδυναμίες του και να εκμεταλλεύεται τα προσόντα του . Αυτό ακριβώς που έκανε ο Βαζέχα, ο οποίος αφού «έσκαγε» τον προσωπικό του αντίπαλο στο τρέξιμο, του κάρφωνε και δυο γκολάκια… Και το έκανε με συνέπεια για δέκα χρόνια!

Συμπέρασμα: Το βασικό σέντερ φορ του Ολυμπιακού ( όπως ακριβώς και του Παναθηναϊκού), για να θεωρηθεί επιτυχημένο θα πρέπει να σκοράρει τουλάχιστον είκοσι γκολ τη σεζόν. Πέντε – δέκα σκόρπιες εμφανίσεις στο ελληνικό πρωτάθλημα, δεν μπορούν να θεωρηθούν κατόρθωμα…

Use Facebook to Comment on this Post