Μικρά ψυχαναλυτικά συμπεράσματα για τα φασιστοειδή

Συμπέρασμα 1: Τα φασιστοειδή διψούν για προσοχή… Προσοχή που εξαιτίας του χαμηλού πνευματικού τους επιπέδου και του άθλιου του χαρακτήρα τους δεν μπορούν να την εξασφαλίσουν στην “πραγματικη” κοινωνία, παρά μόνο με αρνητικό πρόσημο. Του Φραγκίσκου Λαγωνικάκη…

Έχουν λοιπόν καταφύγει στο internet, το οποίο από τη φύση του προσφέρεται για κάθε είδους ποταπού τύπου παρεμβάσεις, αφού απουσιάζει το ρίσκο της έκθεσης της πραγματικής ταυτότητας του καθ ενός. Άρα το ότι ξεφτιλίζονται συνεχώς δεν έχει το ίδιο κόστος που θα είχε στον “έξω κόσμο”, στον οποίο άμα σου κολλήσει η ρετσινιά του άθλιου του μαλάκα και του φασίστα παραμένει και σε ακολουθεί.

Συμπέρασμα 2: Τα κύριο κίνητρο των φασιστοειδών είναι το κοντόφθαλμο ατομικό συμφέρον…

Ο κοινός τρόπος γραφής τους(ορθογραφικά λάθη χειρότερα και από τα δικά μου, συνήθως κεφαλαία γράμματα, χιλιοπαιγμένη επιχειρηματολογία του κώλου και επιθετικό ύφος με το καλημέρα) δίνει την εντύπωση ότι όλοι αυτοί αποτελούν μια μάζα χωρίς διακριτά ατομικά χαρακτηριστικά μεταξύ των ατόμων που την απαρτίζουν. Τέτοια βέβαια [διακριτά χαρακτηριστικά] υπάρχουν άμα το ψάξει κανείς(και κάνει τον κόπο να ασχοληθεί) και καθορίζονται σχεδόν αποκλειστικά από αυτό που κατανοεί ο καθένας από αυτούς ως άμεσο ατομικό του συμφέρον.

Η φασιστική/ναζιστική ιδεολογία , έρχεται και καλύπτει αυτόν τον ακραίο και κοντόφθαλμο ατομικισμό, ως περιτύλιγμα, για να τον μεταμφιέσει σε άκρατο “πατριωτισμό”(που δεν προσδιορίζεται στην πραγματικότητα από την αγάπη για την πατρίδα που σαν όρος είναι έτσι και αλλιώς αρκετά αφηρημένος, αλλά από το μίσος για τους άλλους). Έτσι παραλλαγμένος ο ατομικισμός χωνεύεται ευκολότερα από τον ίδιο τον φασίστα, και εποπροσθέτως του είναι και πιο εύκολο όχι μόνο να τον βγάλει προς τα έξω(τον ατομικισμό με μορφή [ψευδο]πατριωτισμού), αλλά και να τον ικανοποιήσει στο βαθμό που μπορεί στην πράξη, χωρίς μετά να έχει ενοχές. Ένας τέτοιος πατριωτισμός συνεπώς, μπορεί να ειδωθεί μόνο ως πατριωτισμός του “εγώ”.

Συμπέρασμα 3: Η ένταξη τους στην εκάστοτε φασιστική ομάδα γίνεται συνήθως επειδή εξυπηρετεί τα ατομικιστικά του κίνητρα…

Η ένταξη τους στην εκάστοτε φασιστική όμαδα, χρησιμεύει στα φασιστοειδή επειδή έτσι βρίσκουν ενα κοινωνικό πλαίσιο αναγνώρισης και ύπαρξης, που τους είναι δύσκολο να βρούν με άλλο τρόπο(βλέπε συμπέρασμα 1). Όμως σε μια δύσκολη στιγμή για τον εαυτό τους, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να προδώσουν την ομάδα(εκτός και αν φοβούνται αντίποινα) ούτε και να απαρνηθούν την ιδεολογία τους.