ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ Ο ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΘΕΩΘΗΚΕ ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ

Η συναυλία που έδωσε ο Γιάννης Μαρκόπουλος στο Ηρώδειο την Κυριακή 6 Ιουλίου, ήταν μια συναυλία σταθμός που τον καταδεικνύει ως τον σημαντικότερο σήμερα Έλληνα συνθέτη και έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μετά από πολλές δεκαετίες προσφοράς στον Ελληνικό Πολιτισμό, εξακολουθεί να δημιουργεί νέα έργα με την φρεσκάδα του νεαρού και την βαθύτητα του πολύπειρου και πολύπλευρου ταλέντου του.

Στην συναυλία δέσποζαν τα κλασσικά του έργα, σε ποίηση του μεγάλου και εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού, σε ποίηση του μεγάλου και σύγχρονου εθνικού μας ποιητή Γιώργου Σεφέρη, σε ποίηση του σπουδαίου μας ποιητή Νίκου Καρούζου, σε στίχους Κώστα Μύρη (Γεωργουσόπουλου), Μιχάλη Κατσαρού, Γιώργου Σκούρτη, Μάνου Ελευθερίου, ποίηση Γιώργου Χρονά, τα οποία ερμήνευσαν με μεγάλη προσοχή και γενναία εκφραστική σπουδή, η Έλενα Κελεσίδου, ο Γιώργος Νταλάρας ο Λάκης Χαλκιάς ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης και ο Βασσιλικός  μαζί με την Μυρτώ Ναούμ, την Σοφία Μάνου και την Νεφέλη Μπερή.

Ωστόσο αυτό που καθιστά κορυφαίο τον συνθέτη Μαρκόπουλο είναι ότι εξακολουθεί να παράγει νέα έργα. Έτσι τον είδαμε να κομίζει νέα ή παλιότερα αλλά ανέκδοτα έργα που άντλησε με το πηγαίο ταλέντο του από την ανεξάντλητη πηγή της ενιαίας (αρχαίας, βυζαντινής, σύγχρονης) ελληνικής παράδοσης, με μια μουσική ενότητα που ξαφνιάζει ενθουσιαστικά όσους αγαπούν τον παναθρώπινο ελληνικό πολιτισμό.

Αίφνης παρουσίασε σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση το κονσέρτο-ραψωδία για αρχαίο αυλό (νέι) και ορχήστρα, με σπουδαία σολίστ του μαγικού αρχαίου αυλού την Σύλβια Κουτρούλη.

Ο ήχος ήταν μια δροσιά της αρχαιότητας που την δέχεται η κλασσική εποχή, αναπνέοντας το άρωμά της μέσα από τον αρχαίο αυλό και εκείνη ανταποδίδει τις χάρες που έλαβε με μια γοητευμένη μελωδική όρχηση των κλασσικών οργάνων…

Ο Μαρκόπουλος μετά το κονσέρτο για λύρα, με αυτό το έργο, δεν σώζει απλώς αλλά ξαναφέρνει τον αρχαίο αυλό (αυτόν που μέχρι τώρα λέγαν νέι) ξανά πίσω στον τόπο που γεννήθηκε και τον βάζει σαν καθηγητή να διδάξει την αρχαία φλόγα της μουσικής στα κλασσικά όργανα.

Με αυτό και μόνο το έργο ο Μαρκόπουλος θα μπορούσε να είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε.

Όμως ο Μαρκόπουλος δεν ξεχνά να προσφέρει και νέα τραγούδια στους ανθρώπους (δεν λέω στους Έλληνες γιατί ήταν πολλοί οι ξένοι που παρακολούθησαν την συναυλία του).

Με τέσσερα νέα τραγούδια από τον προσεχή του δίσκο “Εντεύθεν”, ένας άλλος, νέος Μαρκόπουλος εμφανίστηκε στο Ηρώδειο.

¨Ενα σε στίχους δικούς του, ένα σε στίχους Γιώργου Σκούρτη, ένα σε στίχους Πόλυ (Πολύκαρπου) Κυριάκου κι ένα σε ποίηση Γιώργου Βολουδάκη ήταν τα νέα αποκτήματα της συναυλίας, κομίζοντας το άλλο κλίμα που θα φέρει από το φθινόπωρο στη μουσική σκηνή ο Μαρκόπουλος.

Αυτή η συναυλία που αποθεώθηκε από το κοινό στο Ηρώδειο κατέγραψε τις αιτίες που ο Γιάννης Μαρκόπουλος, αναδεικνύεται κορυφαίος Έλληνας συνθέτης, στέκοντας αντίκρυ στους μεγάλους μουσουργούς των αιώνων και κοιτώντας τους στα μάτια, τους προσφέρει την ελληνική ματιά και το χαμόγελο του χώρου που γέννησε, ανάθρεψε και μεγάλωσε  την παγκόσμια μουσική.

Γιώργος Ρωμανός

Λογοτέχνης