Blogger: Φτωχός Συγγενής ή/και Αντίπαλο Δέος;Θαυμαστός Neo-underground easy rider ή “ανά πάσα στιγμή έτοιμη “τα κάνω όλα” Διανοούμενη Πόρνη”;

Blogger: Πνευματικός Δημιουργός του Διαδικτύου…

Ο…«φτωχός (ερασιτέχνης) συγγενής» και αναδυόμενο «Αντίπαλο Δέος» του «Μισθωμένου» Επαγγελματία Σχολιαστή – Στηλιτευτή – Κριτικού, Συγγραφέα, Διανοητή…
Ή μήπως την
κατάλληλη στιγμή θα εξαγοραστούν κι αυτοί;…όπως όλοι…
Τι; Ήδη είναι αγορασμένοι;

Μπαα, δε νομίζω…αυτή η «δεξαμενή» είναι αστείρευτη…όσους και ν’ αγοράσουν, πάντα θα υπάρχουν οι πολλές ανεξέλεγκτες, τσαντισμένες, αδέσμευτες φωνές…σε όλο το πολιτικοκοινωνικό φάσμα…

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Κι όμως βρε ρεμπεσκέ «καθεστωτικέ διανοητή» με την χρυσή ακριβοπληρωμένη πένα…
Θα ξημερώσει κάποια μέρα που θα υπάρχουν άνθρωποι του Πνεύματος που δεν θα έχουν δημοσιεύσει τίποτα σε χαρτί…

Για κλείσε – αν τολμάς – τα μάτια σου κι οραματίσου το για λίγο…το αντέχεις;
Σου’ χει τύχει να δεις φτωχή, πάμφτωχη ιστοσελίδα ενός απλού ερασιτέχνη blogger να βρίσκεται χιλιάδες θέσεις πιο ψηλά στο διαδίκτυο από πλουσιότατες ενημερωτικές (επαγγελματικές) ιστοσελίδες;

Ναι, ψηλότερα, πολύ ψηλότερα απο κάτι «εγγνωσμένους», «φτασμένους», «ακριβοπληρωμένους», «διανοητές» όπως του λόγου σου.
Πως το εξηγεί αυτό μωρέ η αλαζονική αφεντιά σου;

Τι;
Δεν πιστεύεις πως είναι έτσι κατά πως τα λέω;

Για ρίξε ντε αν τολμάς μια ματιά στο (όποιο) Alexa http://aegeanhawk.blogspot.gr/2013/06/alexacom-site.html …(είναι ένα tool bar που βάζεις στην σελίδα σου για να σου λέει ανά πάσα στιγμή σε τι θέση βρίσκονται οι σελίδες που επισκέπτεσαι, οι σελίδες που συνεργάζεσαι, η σελίδα ΣΟΥ – ή μήπως αυτό ακριβώς φοβάσαι και δεν την βάζεις εκεί ψηλά στην κορυφή της οθόνης σου;Φοβάσαι μπας και σε βγάλει ο «e-ρουφιάνος» ως «ανύπαρκτο» («ποιός είστε κύριε;»)…

Άκου κει, το ηλίθιο το μηχάνημα να βγάλει «ανύπαρκτο» ΕΣΕΝΑ τον «μεγάλο διανοητή» του καθεστώτος!)… ή σε όποιο άλλο έγκριτο εργαλείο διαδικτυακής κατάταξης ιστοσελίδων θέλεις εσύ τέλος πάντων…να δούμε πόσα «ξέμπαρκα» blogs θα βρεις πολύ πιο πάνω από κάποια «ακριβοπληρωμένα επαγγελματικά».

Πόσο σίγουρος είσαι πως θα «επιβιώσεις» και τότε «Λίγε»;

Ξέρεις, το διαδίκτυο έχει ένα «κακό»…έχει τη δυνατότητα να «μετράει» τα «πάντα»…ακόμη και το «πόσοι θα μπούνε να σε διαβάσουν»…να σε αντέξουν…να στέρξουν να μπολιαστούν απ’ τα πνευματικά σου κεντρίσματα…να μη σου γυρίσουν την πλάτη απ’ τις πρώτες λέξεις σου…ή ακόμη διαβάζοντας και μόνον το όνομά σου…

Ήδη σε ακούω να λες με ξερόλικο στόμφο:

«…αυτά είναι ανοησίες. Δεν μετράνε. Κι αν τέτοιες μετρήσεις/ενδείξεις δείχνουν αρνητική εικόνα, τότε….τόσο το χειρότερο για τις ενδείξεις. Άλλοι αποφασίζουν για το ποιούς θα χρησιμοποιήσουν, θα προωθήσουν και θα ακριβοπληρώσουν…».

Πολύ σίγουρο σε βρίσκω «ψευτοδιανοούμενη εταίρα» μας…

Για πόσο λές ακόμη οι εκδότες σας θα συνεχίσουν να «μισθώνουν» τους «αγαπητ(ικ)ούς» του συστήματος ακόμη κι αν «συστηματικά δεν διαβάζονται» όταν θα βλέπουν πως θεριεύουν «περιθωριακά ΜΜΕ» γύρω τους με ελάχιστους ή/κι ανύπαρκτους προϋπολογισμούς; Ακόμη και συνεργατικές πυραμίδες απλών ερασιτεχνικών ιστοσελίδων…

Ήδη συμβαίνει αυτή τη στιγμή «Μαιτρέσε» μας.
Ωριμάζει.
Ανδρώνεται.

Ξέρεις τι φοβούνται σε κάποια «ενδότερα» και μουρμουράνε πίσω απ’ τον αγορασμένο πισινό σου;

Μην δουν να φουντώνει σε κάθε χώρα ξεχωριστά κανα φαινόμενο τύπου κάτι μεταξύ σε linux, firefox (ελεύθερο λογισμικό), wikileaks, anonymus και indymedia στο φρανκεσταϊνικό αντίστοιχό του στα ΜΜΕ. Πλαισιωμένο – ακόμη χειρότερα – κι από έναν επίφοβο αντικαθεστωτικό ακτιβισμό.

Κι ως γνωστόν, τέτοιου τύπου «πειράματα» έχουν κάνει μεγάλα βήματα.
Αυτός είναι ο Μεγάλος σου Εφιάλτης, μαζί και των Πατρόνων σου, έτσι «Μισθοφόρε της Πένας», μεγάλε Αγαπητικέ του Καθεστώτος;

Και όντως, θεριεύει γύρω σου αυτή η «Υπόγεια Ποσειδωνία μιας ανεξέλεγκτης Επικοινωνίας».
Σε όποιον τομέα του «Γραπτού Λόγου» κι αν κοιτάξεις, αυτά που γράφονται στο διαδίκτυο, από «μη επαγγελματίες» της Διανόησης υπερτερούν (ποσοτικά και ποιοτικά) έναντι των «στρατιών από μισθωμένες κατευθυνόμενες πένες», είναι πλέον σε έκταση πέραν κάθε προσδοκίας.

Σχολιογραφία, έρευνα, αποκαλύψεις, δοκίμιο, λογοτεχνία, κριτική, επιστημονικές δημοσιεύσεις, γεωπολιτικά think tank, και τέλος δεν έχει…

Ναι, ξέρω, δεν πείθεσαι…λες και σ’ ακούω ν’ αντιγυρίζεις ειρωνικά/σαρκαστικά γι’ αυτούς τους «άμοιρους σχολιαστές/συγγραφίσκους» του διαδικτύου, τους «αφανείς»:

«…Θα έχουν ίσως την ατυχία να μην έχουν πεθάνει ακόμη για να δικαιωθούν κι αυτοί οι καϋμένοι κάποτε…»;

Παντού και πάντα ο δισχιδής, κυνικός, συγκεκαλυμμένος, όλο δηλητήριο, πολιτικά ορθός λόγος της εξαγορασμένης πένας σου…
Ε, λοιπόν, φίλε blogger, αυτός ο «καλοπληρωμένος δήθεν διανοητής, δήθεν νοητικός καθοδηγητής του συστήματος» έχει κάθε συμφέρον να σε πείσει πως πάντα έτσι θά’ ναι…

Κι ως ένα βαθμό, έχει ένα κάποιο δίκηο…αν έχεις «άστρο» διάβαινε…έτσι δε λένε;
ΟΚ, λοιπόν, αν σ’ αρέσουν τα δύσμοιρα μοιρολογήματα, τραγούδησέ το, κλάψ’ το, αμανέδιασέ το όπως θες…ποιός νοιάζεται;

Πιο τσιφόρικα δε, αν κάνεις κέφι μπορείς να φανταστείς αυτόν τον αλαζόνα Μισθοφόρο της Πένας να σου φτήνει τις φαρμακερές κουβέντες του κάπως έτσι:

«…Δεν έχεις εκδότη και πλάτες να σε στηρίζουν; Α, πάγαινε απο δω αγόρι μου…θα σε φάει η μαρμάγγα…»

Έχει και συνέχεια η αλαζονική του έπαρση…περίπου σ’ αυτό το «μοτίβο»:

….Ούτε δεκάρα στην τσέπη – πόσο ασύνηθες είναι τούτο τάχα για έναν Διανοητή, ένα «Ανήσυχο Πνεύμα»; – για να εκδώσουν μόνοι τους τα διαδικτυακά φυντάνια; (σαν κάτι ψωνισμένους «κλασσικούς» με «γερές οικονομικές πλάτες» όμως)…

…να «στήσουν» τις οψιόν τους και το «όνομα» ολομόναχοι (πχ σε μια εβδομάδα εκδίδεις 150,000 βιβλία και …. τ’ αγοράζεις μόνος σου για να γίνει best seller – σαν μερικούς μερικούς), να χτίσουν το «μετοχολόϊ πόντων prestige» τους (επανεκδόσεις, συνεντεύξεις, αφιερώματα,εκπομπές,κλπ), να το φυτέψουν έπειτα στο book…

(λες κι είσαι μωρέ καμιά «τα κάνω όλα μοντέλα» και περιφέρεις τούτο το «σαρκωμένο όλο καμπύλες λεύκωμα» – το ξελιγωμένο σαν της ανικανοποίητης αγελάδας βλέμμα θα σου έλειπε), να πουν μετά όλο ύφος:

«…Ω, ναι, αγαπητέ, έχω εκδώσει τόσους τίτλους, γι’ αυτό άλλωστε είμαι στην τάδε Λέσχη Συγγραφέων, εσείς;»….
«Με το μπαρδόν», σε προκαλεί να του/της απαντήσεις (του «ψώνιου») «αλλά εγώ μόνον στο (ηλεκτρονικό) χαρτί υγείας του διαδικτυακού αποχωρητηρίου γράφω. Ακατάπαυστα. Και μάλλον πολύς κόσμος χρησιμοποιεί τούτο το «χαρτί». Σας…κάνει;»

Έτσι πάει πια το έργο.

Αν και άκληροι στα παραδοσιακά εκδοτικά μαιευτήρια οι «Διανοητές του Διαδικτύου» ποτέ δεν τά’ χουν κρυφά τα γεννήματά τους…

Στους καιρούς του διαδικτυακού υφαντόκοσμου δεν νογιέται κάτι άλλο…
Είπαμε: Τα blogs να’ ναι καλά και το blogaρισμα…

Που δίνουν την ευκαιρία ακόμη και στον πιο φτωχό να γράψει, να δημοσιεύσει, να βάλει τους καρπούς των Λογισμών του θαρρετά κάτω από την κρίση ενός αμείλικτου αχάριστου (που «δεν χαρίζεται») κοινού…

Μα έλα ντε που αυτά δεν πιάνουνται – ούτε καν απ’ τα μαλλιά – για να γεννεί ο φέρελπις μέλος της «Επίσημης» Πνευματικής/Διανοητικής Αγέλης…

Easy rider του διαδικτύου σημαίνει πάντα περιθωριακός…ένα ιδιόμορφο νέου τύπου underground…

Έχει πιο μεγάλη σημασία βλέπεις το να έχεις εκδώσει πέντε βιβλία κι ας τα έχουν αγοράσει/διαβάσει (ή/και χαριστεί σε) μόλις εκατό νοματαίοι/ους το καθένα, παρά τα κείμενά σου να έχουν σημειώσει εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώσεις στο διαδίκτυο και να λαμβάνονται υπ’όψιν από ανάλογα πολλές χιλιάδες αξιόλογους δέκτες…

Και δυστυχώς για σένα «επαγγελματία καλαμαρά» υπάρχουν πολλές, πάρα πολλές τέτοιες αξιόλογες μορφές στο διαδίκτυο πλέον…
Υπερήφανοι κι αδέσμευτοι, ανήσυχοι easy riders της Σκέψης και του Πνεύματος….

Κι όσο κι αν τους κλείνετε «πόρτες» «Μισθοφόρε του Πνεύματος», μάλλον δεν είναι και πολύ μακριά η μέρα που καινούριες Διαδικτυακές Πνευματικές «Αγέλες» θα υψωθούν σθεναρά να απειλήσουν στα ίσια τις «ακριβοθώρητες εκείνες των αλαζόνων του χαρτιού», των «αγαπημένων του Συστήματος»…

Πιστές στο ντορό που χάραξαν κάποιοι άλλοι κάποτε στον Παλαιό κόσμο της Ύλης και του Μελανιού…όταν οργίστηκαν με τις «κατειλημμένες Λέσχες» απλά ίδρυσαν κάτι καινούριο σε …. «εταιρεία»…

Θυμάστε μερικοί μερικοί «παλιοί» εκεί έξω;

Συνήθως άλλωστε έτσι δεν πάει;
Ότι γεννιέται, μεγαλουργεί, διαφθείρεται, ξεπέφτει και πεθαίνει….

Η αφιονισμένη πένα κάποιων αξιόλογων αερικών του Πνεύματος έφτιαχνε κάποτε τις Μαγικές Γραφές των λίγων…
Για να διαβαστούν, να θρέψουν, να θεριέψουν τους πολλούς…

Μέχρι που ο χειρωνακτικός κόπος του μοναχικού φτωχού διανοητή έγινε φάμπρικα…υπερπαραγωγή επί παραγγελία λόγου…
Για να γεμίζουν τόνοι και τόνοι χαρτιού και ώρες οθόνης αργότερα…

Τι κρίμα όμως που το χαρτί, αυτό το Βασίλειο των ελαχίστων ολίγιστων με τις «πλάτες» πεθαίνει…οι Βασίλειες Εφημερίδες καταρρέουν…σαν Χάρτινος Πύργος, ακριβώς…τι «ταιριαστό τέλος» αλήθεια…

Και μόνος Βασιλιάς σε λίγο θα λογίζεται αυτός ο άυλος, ο Διαδίκτυος Ωκεανός…
Ο τόσο αμείλικτος κριτής…που ελεύθερα και χωρίς αντίτιμο σου δίνεται, αλλά…

Δεν έχουν όλοι τα κότσια να κολυμπήσουν την κοπιαστική απεραντοσύνη του, να βυθιστούν στην τρομακτική σκοτεινή άβυσσό του, να γίνουν αποδεκτοί από την θανάσιμη αγκαλιά του…να επιβιώσουν…ν’ αντέξει η ανάσα τους…ν’ αναδυθούν…

Κρατήστε καλαμαράδες του συστήματος σφιχτά την γλιστερή αλυσίδα που σας δένει τον έναν με τον άλλον κι όλους μαζί με κείνον τον ελεγκτή από πίσω σας που σας λέει πως, πότε και σε ποιόν θα πέσετε στα τέσσερα…

Πλυθείτε κιόλας κι αρωματίστε την αλυσίδα σας να το φχαριστηθείτε απόψε με το «φρέσκο κρέας», κείνους τους κάποτε easy riders του διαδικτύου που εξαγόρασαν τ’ αφεντικά σας και σας τους έστειλαν «πεσκέσι» να τους «ξεσκολίσετε» στην τέχνη του γλυψίματος, της πουστιάς και της πουτανιάς…

…πως να γυρνάν την πλάτη στο συνάφι τους απ’ τη στιγμή που άρχισε η «μισθοδοσία»…ή τα «ταξίματα» και οι «απειλές» αντίστοιχα..

Χαρείτε τους…Χάρισμά σας…

Μέχρι να’ ρθει η ώρα να τους «χαρούν» και κάποιοι άλλοι…του πρώην συναφιού τους…

Την «κρίσιμη Ώρα»….

http://aegeanhawk.blogspot.gr/