Παπακωνσταντίνου-GreenPeace: 1-0. Ο ΠΑΠ έχει δίκιο για την ανάγκη περιβαντολογικών αδειοδοτήσεων!

Γράφει ο Αδαμάντινος

Ισως να μην είστε ευχαριστημένοι μερικοί εδώ μέσα με αυτό που υποστηρίζω αλλά το Υπουργείο Περιβάλλοντος έχει δίκιο. Ομολογώ μάλιστα ότι εντυπωσιάστηκα απο την ευαισθησία του στο συγκεκριμένο θέμα!

Συγκεκριμένα χτές, αναρτήθηκε εδώ ένα άρθρο απο τη Greenpeace, που κατηγόρησε το Υπουργείο Περιβάλλοντος ότι «ετοιμάζει ένα νόμο ΕΚΤΡΩΜΑ για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, ότι γυρνάει τη χώρα πολλά χρόνια πίσω και….
απειλεί όχι μόνο τους εθνικούς στόχους για καθαρή ενέργεια αλλά και το μέλλον του μοναδικού τομέα που σήμερα, εν μέσω κρίσης, προσφέρει βιώσιμη ανάπτυξη και θέσεις εργασίας.»

Η διασύνδεση είναι εδώ… http://ksipnistere.blogspot.com/2011/10/blog-post_7767.html

Λέει λοιπόν η Greenpeace, που κυνηγάει την Ιαπωνία για τις φάλαινες χωρίς να λέει ότι το λίπος των φαλαινών ειναι πολύ καλό λιπαντικό σε τανκς, ότι

«σύμφωνα με το υπό διαβούλευση σχέδιο υπουργικής απόφασης για την κατάταξη των έργων σε κατηγορίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ΑΠΕ μεσαίας ισχύος κατατάσσονται στην ίδια κατηγορία με λιγνιτικούς σταθμούς έως 100MW και πετρελαϊκούς σταθμούς έως 200MW. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι όλα τα παραπάνω θεωρούνται το ίδιο επικίνδυνα για το περιβάλλον και χρειάζεται να περάσουν τις ίδιες περιβαλλοντικές διαδικασίες. Η αποθέωση του παραλόγου όμως δεν σταματάει εδώ. Διότι τα μεγαλύτερα έργα ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά άνω των 10MW, αιολικά άνω των 40MW κοκ) κατατάσσονται στην ίδια κατηγορία με: μεγάλους λιγνιτικούς σταθμούς (άνω των 100MW), μεγάλους πετρελαϊκούς σταθμούς (άνω των 200MW), ακόμα και… πυρηνικούς (!) σταθμούς!»

Η ανάγκη της αδειοδότησης δεν αφορά μόνο την επιβάρυνση του περιβάλλοντος μετά την εγκατάστασή τους αλλά και την κατασκευή τους, αρχίζοντας απο τη εξόρυξη των βασικών υλικών που χρησιμοποιούνται στη παραγωγή τους, τα υλικά και τα χημικά που χρησιμοποιούνται, τη μέθοδο κατασκευής τους, την μέθοδο ανακύκλωσής τους κλπ. Ολα τα φωτοβολταικά δεν είναι ίδια!

Για κάθε προιόν, όσον αφορά το περιβάλλον απαιτείται αυτο που λέγεται Life Cycling Analysis. Με την ανάλυση αυτή προκύπτει ποσο επιβαρύνεται σε κάθε στάδιο το περιβάλλον.

Για να σας εντυπωσιάσω, σας αναφέρω ότι κατα την κατασκευή των φωτοβολταικών παράγεται διοξείδιο του άνθρακα, που για τη περίπτωση κατασκευής μεγάλων πάρκων είναι συγκρίσιμο με το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύεται από ένα ανάλογου μεγέθους ηλεκτρικό εργοστάσιο που καιει λιγνίτη.

Απο κει και πέρα πρέπει να χρεωσει κάποιος την περιβαντολογική επιβάρυνση στο κράτος που τα παράγει και στο κράτος που τα χρησιμοποιεί και σε κάποια φάση θα πρέπει να ανακυκλωσει. Η μεθοδολογία ανακύκλωσης απαιτει περιβαντολλογικη μελέτη.

Φαντάζομαι ότι κράτη παραγωγής όπως η Γερμανία δεν έχει πρόβλημα απο αυτό και θα ευνοηθεί έναντι άλλων κρατών που δεν έχουν π.χ. η Κίνα…

Ξερω έχετε πολλά ερωτήματα και για άλλα θέματα τώρα…