Ποίημα από τον Καφετζή: ΣΤO ΔΙΑOΛO

Απάτριδες, νεόπλουτοι, αμνήμονες και σάπιοι
θώκους περίτρανους κρατούν και νοιώθουν νά ναι κάποιοι.

Ο κόσμος δεν αντέχει πιά, ο τόπος καταρέει…
κι εκείνοι κρύβονται βαθιά σα νά ναι αρουραίοι.

Υποταγμένοι μιά ζωή, στους…..
ξένους σα τσιράκια
πέσανε στα κουφάρια μας και τρώνε σαν κοράκια.

Επίορκοι χωρίς ντροπή, σύγχρονοι Εφιάλτες
από τις μάχες του λαού πάντοτε λιποτάκτες.

Της ψήφου γυμνοσάλιαγκες, άεργοι και κηφήνες
σε πάρε δώσε πονηρά και σε κρυφές κομπίνες.

Καλά τα καταφέρατε μα ως πότε θα νικάτε
καιρός να σας φωνάξουμε ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΝΑ ΠΑΤΕ…”

http://www.supercomments.g

Use Facebook to Comment on this Post