Ο Τζον Χάβλιτσεκ ήταν οι Σέλτικς

Ο Τζον Χάβλιτσεκ δεν ήταν απλώς ένας από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία των Σέλτικς. Στα μάτια των φίλων της ομάδας ήταν οι ίδιοι οι Σέλτικς. Στα μάτια άλλων, δε, είναι ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία της ομάδας.

Ο Τζον Χάβλιτσεκ έφυγε από την ζωή σε ηλικία 79 ετών, έπειτα από χρόνια μάχη με το Πάρκινσον. Το ΝΒΑ βυθίστηκε στο πένθος. Οι παλαιότεροι στεναχωρήθηκαν. Οι νεότεροι δεν κατάλαβαν ακριβώς γιατί γινόταν αυτός ο πανικός.

Το όνομα του Τζον Χάβλιτσεκ σημαίνει πάρα πολλά για τους φίλους του ΝΒΑ. Απολύτως λογικά ωστόσο, το γεγονός ότι αποσύρθηκε από τα παρκέ το 1978 – σε ηλικία 38 ετών τότε – έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουν εκτιμήσει οι νεότεροι πόσο καλός παίκτης ήταν πραγματικά ο Χάβλιτσεκ και – κυρίως – τι σήμαινε για τους ίδιους τους Σέλτικς.

Βασικά, πρέπει να ξεκαθαριστεί κάτι το οποίο οι μεγαλύτεροι σε ηλικία φίλοι της Βοστώνης ξέρουν: Ο Χάβλιτσεκ δεν σήμαινε απλώς πολλά για τους Σέλτικς. Για χρόνια ο ίδιος ΗΤΑΝ οι Σέλτικς. Την δεκαετία του 70', όταν ο Μπιλ Ράσελ είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση έχοντας κατακτήσει 11 πρωταθλήματα και πριν εμφανιστεί στο προσκήνιο ο Λάρι Μπερντ την δεκαετία του 80' για να τους εκτοξεύσει, Σέλτικς σήμαινε Χάβλιτσεκ. Για την ακρίβεια, στα μάτια πολύ κόσμου, ο Χάβλιτσεκ είναι αν όχι ο καλύτερος, ο δεύτερος καλύτερος παίκτης στην ιστορία της ομάδας πίσω από τον Μπιλ Ράσελ. Ναι, πάνω ακόμα και από τον Λάρι Μπερντ! Και υπάρχει λόγος για αυτό.

Ο ΠΡΩΤΟΣ “TWO-WAY” ΣΤΑΡ ΤΟΥ ΝΒΑ

Ο Χάβλιτσεκ αποτέλεσε το απόλυτο παράδειγμα συνέπειας και προσήλωσης. Γεννημένος στις 8 Απριλίου 1940, με τον πατέρα του να είναι Τσέχος μετανάστης που εργαζόταν ως κρεοπώλης και τη μητέρα του να έχει καταγωγή από την Κροατία, μεγάλωσε μέσα στα γήπεδα, όντας καλός σε… όλα. Κατά πολλούς θα μπορούσε να κάνει εξίσου μεγάλη καριέρα στο μπέιζμπολ και στο American Football, αλλά τον κέρδισε το μπάσκετ – αν και ο πατέρας του προτιμούσε το ποδόσφαιρο – στην καλύτερη επιλογή της καριέρας του. Ο Χάβλιτσεκ φοίτησε στο Κολέγιο του Οχάιο Στέιτ, με την φανέλα του οποίου κατέκτησε τον τίτλο το 1960 και πήγε συνολικά σε τρεις σερί τελικούς από το 1960 έως το 1962, πριν δηλώσει διαθεσιμότητα στο ΝΒΑ Draft και τον επιλέξουν οι Σέλτικς στο Νο7.

Σε αντίθεση από ότι φαντάζεται ο κόσμος πάντως, ο Χάβλιτσεκ στην αρχή της καριέρας του δεν ήταν βασικός, αλλά ο έκτος παίκτης της ομάδας του, αφού οι Σέλτικς ήταν τότε η καλύτερη ομάδα στο ΝΒΑ. Αυτό δεν τον εμπόδισε πάντως να έχει 14.3 πόντους και 6.7 ριμπάουντ μέσο όρο στην ρούκι χρονιά του. Στην δεύτερη χρονιά του, μάλιστα, έκανε κάτι που σήμερα μοιάζει αδύνατο: Αν και ερχόταν από τον πάγκο, κατάφερε να ψηφιστεί στην δεύτερη καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ (!) χάρη στους 19.9 πόντους και τα 5.4 ριμπάουντ που είχε μέσο όρο. Ναι, ακριβώς. Τόσο καλός ήταν. Κι αν στην ιστορία έχει μείνει το περίφημο “Havlicek stole the ball” από τους Τελικούς της Ανατολής το 1965 ανάμεσα στους Σέλτικς και τους Σίξερς – που έδωσε την πρόκριση στους Σέλτικς στον δρόμο για ακόμα ένα πρωτάθλημα – ο Χάβλιτσεκ σήμαινε πολλά περισσότερα για τους "Κέλτες".

Ο Χάβλιτσεκ ήταν ο πρώτος σταρ στην ιστορία του ΝΒΑ που δέχθηκε να έρχεται από τον πάγκο για το καλό της ομάδας του, περιμένοντας καρτερικά την σειρά του μέχρι να γίνει βασικός. Ο πρώτος που κατάλαβε ότι δεν είχε σημασία ποιος ξεκινούσε τα παιχνίδια, αλλά ποιος τα τελείωνε. Ευλογημένος με ένα θαυμαστό κορμί για την εποχή, αφού ήταν 1.96 μέτρα και εξαιρετικός αθλητής – πολύ μπροστά από την εποχή του σε αυτό τον τομέα – μπορούσε να αγωνιστεί… παντού και να κάνει τα πάντα και στις δύο πλευρές του παρκέ.

Ο Χάβλιτσεκ ήταν ένας από τους πρώτους “two-way” παίκτες στο ΝΒΑ. Ένας παίκτης δηλαδή που ήταν εξίσου καλός – βασικά, εξαιρετικός – και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ήταν ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που κατάφερε να βρεθεί τουλάχιστον 8 φορές σε μία από τις καλύτερες πεντάδες του ΝΒΑ και ταυτόχρονα άλλες τόσες φορές σε μία από τις δύο καλύτερες αμυντικές πεντάδες του ΝΒΑ, για να ακολουθήσουν στην συνέχεια άλλοι εννέα παίκτες: Μάικλ Τζόρνταν, Αμπντουλ-Τζαμπάρ, Τιμ Ντάνκαν, Χακίμ Ολάζουον, Κόμπι Μπράιαντ, Ντέιβιντ Ρόμπινσον, Κέβιν Γκαρνέτ, Γκάρι Πέιτον, Κρις Πολ. Αρκετά καλή παρέα θα έλεγε κάποιος.

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΩΝ ΣΕΛΤΙΚΣ

Αρκεί μία ματιά στα ιστορικά στατιστικά των Σέλτικς για να καταλάβει κανείς την σημασία του Χάβλιτσεκ για την ομάδα, με την φανέλα της οποίας κατέκτησε 8 πρωταθλήματα χωρίς να ηττηθεί ποτέ σε σειρά τελικών (!), ενώ αναδείχθηκε και MVP των Τελικών του 1974. Ο θρυλικός φόργουορντ είναι πρώτος σκόρερ, πρώτος σε συμμετοχές, πρώτος σε χρόνο συμμετοχής, πρώτος σε εύστοχα σουτ και πρώτος σε προσπάθειες για σουτ, δεύτερος σε εύστοχες βολές και προσπάθειες από την γραμμή, δεύτερος στις ασίστ και τρίτος ριμπάουντερ στην ιστορία της ομάδας!

Όταν ο Χάβλιτσεκ αποσύρθηκε από τα παρκέ το 1978 ήταν ο πρώτος σε συμμετοχές στην κανονική περίοδο και στα playoffs στην ιστορία του ΝΒΑ, τρίτος σκόρερ (πλέον είναι 19ος), δεύτερος σε συνολικό χρόνο συμμετοχής και ο μόνος παίκτης που είχε σημειώσει τουλάχιστον 1.000 πόντους για 16 σερί σεζόν! Ο Θρύλος των Σέλτικς δεν ήταν απλώς ένας σπουδαίος παίκτης, ένας από τους 50 καλύτερους παίκτες όπως ψηφίστηκε στην 50η επέτειο στην ιστορία της Λίγκας. Όταν αποσύρθηκε, θεωρείτο ένας από τους 10 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών! Μπορεί εν έτει 2019 να μην παίρνει την αναγνώριση που του αξίζει εκτός ΗΠΑ, αλλά είναι ένας από τους πλέον εμβληματικούς παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ. Ένας all around παίκτης, που έκανε ό,τι του ζητούσε η ομάδα του και έβγαινε πάντα μπροστά στο τέλος των αγώνων για να δώσει την λύση με ένα μεγάλο σουτ ή μία μεγάλη άμυνα.

Στα μάτια πολύ κόσμου, οι Σέλτικς είναι ο Μπιλ Ράσελ, ο Λάρι Μπερντ, ο Πολ Πιρς, ο Μπομπ Κούζι. Για κάποιο λόγο, το όνομα του Χάβλιτσεκ δεν αναφέρεται τόσο συχνά όσο θα περίμενε κάποιος παρά την τεράστια καριέρα του. Οι πραγματικοί φίλοι των Σέλτικς ωστόσο ξέρουν ότι ο Χάβλιτσεκ δεν ήταν απλώς ένας ακόμα θρύλος της ομάδας. Ήταν Ο θρύλος της ομάδας. Ήταν οι ίδιοι οι Σέλτικς.

AP Photo

Πηγή άρθρου – sport24.gr